Η Θεωρία του Μυρμηγκιού

Ο άνθρωπος μπροστά στην απεραντοσύνη του σύμπαντος είναι κυριολεκτικά ένα τίποτα. Χρησιμοποιεί ένα μυαλό πεπερασμένης δυναμικής προκειμένου να κατανοήσει φαινόμενα, καταστάσεις, νόμους και μεγέθη που ξεφεύγουν από τα όρια των αισθήσεων και της αντίληψης του. Μη μπορώντας λοιπόν να εξηγήσει το μεγαλύτερο κομμάτι του κόσμου που τον περιβάλλέι δημιουργεί θεούς στους οποίους χρεώνει την πλειονότητατων ανεξήγητων γεγονότων που συναντά.

Ας δούμε τα πράγματα με ένα παράδειγμα για να γίνουν πιο κατανοητά. Στο παράδειγμα αυτό πρωταγωνιστικό ρόλο θα παίξει το μυρμήγκι. Ουσιαστικά θα γίνει μία αντιστοίχιση του πώς αντιλαμβάνεται τα πράγματα το μυρμήγκι και του πώς τα αντιλαμβάνεται ο άνθρωπος.

Το μυρμήγκι έχει χρόνο ζωής 6-9 μήνες, οπότε όσο και να προχωρήσει δεν πρόκειται ποτέ να διασχίσει μία ήπειρο. Πόσο μάλλον να διασχίσει ωκεανό, στον οποίο προφανώς δε θα μπορέσει να επιβιώσει παρά μόνο για κάποια δευτερόλεπτα. Οπότε μπορούμε να πούμε ότι για τα μυρμήγκια ο ωκεανός είναι το αντίστοιχο διάστημα για τον άνθρωπο. Ένας χώρος αφιλόξενος, επικίνδυνος και άγνωστος.

Επίσης η τάξη μεγέθους του μυρμηγκιού είναι τόσο μικρότερη από του ανθρώπου που προφανώς δεν μπορεί να τον αντιληφθεί σαν μία ολοκληρωμένη οντότητα αλλά μόνο ίσως σαν μία παρουσία που πολλές φορές επηρεάζει τη ζωή του. Παραδείγματος χάρην αν εγώ πατήσω ένα μυρμήγκι και το σκοτώσω πιθανότατα τα υπόλοιπα θα πουν κάτι του στυλ: "Ω! Ήταν θέλημα θεού να πεθάνει", ή αντίστοιχα αν σώσω ένα μυρμήγκι από μία μέλισσα τα υπόλοιπα θα πουν κάτι του στύλ: "Θαύμα!!! Ανεξήγητο! Ο θεός έβαλε το χέρι του!".

Όσο γελοίο και να ακούγεται, γιατί και εμείς να μην είμαστε κάτι αντίστοιχο? Γιατί αυτό που άλλοι ονομάζουν θεό, άλλοι ανώτερη δύναμη να μην είναι ένας ανώτερος οργανισμός από εμάς τον οποίο αδυνατούμε να κατανοήσουμε και να αντιληφθούμε πλήρως? Ο οποίος όμως, μας επηρεάζει όταν το θέλει?

Μήπως λοιπόν οι άνθρωποι είμαστε απλά τα μυρμήγκια του σύμπαντος, και το ίδιο το σύμπαν μία τεχνητή μυρμηγκοφωλιά στην οποία κάποιος ανώτερος οργανισμός, που εμείς αποκαλούμε θεό, μας έχει τοποθετήσει για να "σπάει πλάκα"? Απλά σκεφτείτε το...